Αρχαία τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη
ΣΚΑΛΑ
ΩΡΩΠΟΥ
(παλιές φυλακές) ΤΕΤΑΡΤΗ 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ
- ώρα 9:00μμ
Συντελεστές
Μετάφραση: Κώστας Τοπούζης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Σμπυράκης
Χορογραφίες: Μαργαρίτα Τρίκκα
Σκηνικά: Μαίρη Μουρσελά
Πρωτότυπη μουσική: Δημήτρης Κικίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Φαίη Χαραλάμπους
Σχέδια κοστουμιών: Όλγα Σουμελίδη-Πρωτόπαπα
Μουσική διδασκαλία: Κατερίνα Οικονομίδη
Ήχος και φώς: Βελισάριος Σκοπελίτης
Σχέδιο και επιμέλεια αφίσας: Πέτρος Χριστούλιας
Μακιγιάζ: POP ART
Κατασκευή σκηνικού: Γιώργος Ανδριώτης
Ραφή κουστουμιών: Μαρία Παύλου - Κωνσταντίνα Ζευγολάτη - Μαρία Νάκου
Το έργο
Ένας πόλεμος ξεκινάει…
Ο στόλος των Ελλήνων, καθηλωμένος για αρκετό καιρό στο λιμάνι της Αυλίδας, περιμένει μάταια να φυσήξει ούριος άνεμος για να ξεκινήσει η εκστρατεία για την Τροία.
Η αιτία του πολέμου είναι η αρπαγή της Ελένης, σύζυγος του Μενέλαου, από τον Πάρη, γιό του Βασιλιά της Τροίας,
Η θεά Άρτεμις βρίσκει την ευκαιρία να εκδικηθεί τον Αγαμέμνονα για το θάνατο του ιερού της ελαφιού( που σκοτώθηκε από τον ίδιο) και επιβάλλει με τη θεϊκή της βούληση τη θυσία της κόρης του Ιφιγένειας.
Η αρχική απόφαση του Αγαμέμνονα, να αποδεχθεί τον χρησμό, μέσα σε μία κατάσταση σύγχυσης και η ψευδής ανακοίνωσή του για γάμο της Ιφιγένειας με τον Αχιλλέα προκειμένου να οδηγηθεί η Ιφιγένεια στην Αυλίδα, ανακαλείται από τον ίδιο.
Όμως ο στρατηλάτης Αγαμέμνονας, παρά τις ικεσίες της Κλυταιμνήστρας και της Ιφιγένειας, τελικά αποφασίζει την θυσία.
Η Ιφιγένεια δεν θυσιάζει μόνο την ζωή της αλλά κυρίως την αθωότητά της, καθώς καλείται σε μια στιγμή να συνειδητοποιήσει την αμετάκλητη αλλαγή στη ζωή της.
Αδύναμη και αηδιασμένη μπροστά στη βία του στρατεύματος, ανυπεράσπιστη και αθώα, αποφασίζει να θυσιαστεί οικειοθελώς.
Η Ιφιγένεια, σύμβολο κάθε θυσίας, είναι το εξιλαστήριο θύμα, των πολιτικών σκοπιμοτήτων κάθε εποχής…
Ευριπίδης
Ο βίος και το έργο του Ευριπίδη συμπίπτουν με την πιο ταραχώδη περίοδο της Αθηναϊκής ιστορίας. Η πόλη επεκτείνεται και αναπτύσσεται, φτάνει στο αποκορύφωμα της πολιτικής και οικονομικής δύναμης, επηρρεάζοντας την τύχη άλλων Ελληνικών πόλεων, αλλά και τόπων απομακρυσμένων από την Ελλάδα. Η ακμή, το άνοιγμα προς τον κόσμο, η οικονομική ευεξία, επιδρούν και στην ίδια την Αθήνα. Η τέχνη η ποίηση, ο φιλοσοφικός στοχασμός, δίνουν τον σφυγμό της περιόδου, που θέτει σε δεινή δοκιμασία, τα παλαιά ήθη, τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και την νοοτροπία.
Ο Ευριπίδης γεννήθηκε το 480 π.χ και πέθανε το 406. Ήταν από αριστοκρατική οικογένεια. Εμφανίζεται ως δραματουργός, σε εποχή σκληρού ανταγωνισμού για τον χώρο αυτό. Ο Αισχύλος είχε μόλις πεθάνει, ύστερα από μια επιτυχημένη σχέση με το κοινό για 45 χρόνια. Ο Σοφοκλής είχε 10 χρόνια παρουσία στο θέατρο, και θα συνέχιζε να γράφει ακόμα για πολλά χρόνια.
Ο Αισχύλος είναι ο δραματουργός των μεγάλων, αμετάβλητων και θείων αρχών.
Ο Σοφοκλής, παριστά τους μεγάλους και υπέροχους ανθρώπινους χαρακτήρες.
Ο Ευριπίδης, αναλύει την ανθρώπινη φύση, τα ενστικτά της, τα πάθη της, τα κίνητρά της, με ρεαλισμό. Αμφιβάλλει, ανησυχεί, αναρρωτιέται για τα πάντα, χωρίς να υμνεί το αλάθητο των θεών και των παλαιών ηθικών αξιών.
Από τα 90 έργα που έγραψε, έχουν σωθεί μόνο με τίτλους τα 81 και από αυτά υπάρχουν ακέραια.
Ο στόλος των Ελλήνων, καθηλωμένος για αρκετό καιρό στο λιμάνι της Αυλίδας, περιμένει μάταια να φυσήξει ούριος άνεμος για να ξεκινήσει η εκστρατεία για την Τροία.
Η αιτία του πολέμου είναι η αρπαγή της Ελένης, σύζυγος του Μενέλαου, από τον Πάρη, γιό του Βασιλιά της Τροίας,
Η θεά Άρτεμις βρίσκει την ευκαιρία να εκδικηθεί τον Αγαμέμνονα για το θάνατο του ιερού της ελαφιού( που σκοτώθηκε από τον ίδιο) και επιβάλλει με τη θεϊκή της βούληση τη θυσία της κόρης του Ιφιγένειας.
Η αρχική απόφαση του Αγαμέμνονα, να αποδεχθεί τον χρησμό, μέσα σε μία κατάσταση σύγχυσης και η ψευδής ανακοίνωσή του για γάμο της Ιφιγένειας με τον Αχιλλέα προκειμένου να οδηγηθεί η Ιφιγένεια στην Αυλίδα, ανακαλείται από τον ίδιο.
Όμως ο στρατηλάτης Αγαμέμνονας, παρά τις ικεσίες της Κλυταιμνήστρας και της Ιφιγένειας, τελικά αποφασίζει την θυσία.
Η Ιφιγένεια δεν θυσιάζει μόνο την ζωή της αλλά κυρίως την αθωότητά της, καθώς καλείται σε μια στιγμή να συνειδητοποιήσει την αμετάκλητη αλλαγή στη ζωή της.
Αδύναμη και αηδιασμένη μπροστά στη βία του στρατεύματος, ανυπεράσπιστη και αθώα, αποφασίζει να θυσιαστεί οικειοθελώς.
Η Ιφιγένεια, σύμβολο κάθε θυσίας, είναι το εξιλαστήριο θύμα, των πολιτικών σκοπιμοτήτων κάθε εποχής…
Ευριπίδης
Ο βίος και το έργο του Ευριπίδη συμπίπτουν με την πιο ταραχώδη περίοδο της Αθηναϊκής ιστορίας. Η πόλη επεκτείνεται και αναπτύσσεται, φτάνει στο αποκορύφωμα της πολιτικής και οικονομικής δύναμης, επηρρεάζοντας την τύχη άλλων Ελληνικών πόλεων, αλλά και τόπων απομακρυσμένων από την Ελλάδα. Η ακμή, το άνοιγμα προς τον κόσμο, η οικονομική ευεξία, επιδρούν και στην ίδια την Αθήνα. Η τέχνη η ποίηση, ο φιλοσοφικός στοχασμός, δίνουν τον σφυγμό της περιόδου, που θέτει σε δεινή δοκιμασία, τα παλαιά ήθη, τον παραδοσιακό τρόπο ζωής και την νοοτροπία.
Ο Ευριπίδης γεννήθηκε το 480 π.χ και πέθανε το 406. Ήταν από αριστοκρατική οικογένεια. Εμφανίζεται ως δραματουργός, σε εποχή σκληρού ανταγωνισμού για τον χώρο αυτό. Ο Αισχύλος είχε μόλις πεθάνει, ύστερα από μια επιτυχημένη σχέση με το κοινό για 45 χρόνια. Ο Σοφοκλής είχε 10 χρόνια παρουσία στο θέατρο, και θα συνέχιζε να γράφει ακόμα για πολλά χρόνια.
Ο Αισχύλος είναι ο δραματουργός των μεγάλων, αμετάβλητων και θείων αρχών.
Ο Σοφοκλής, παριστά τους μεγάλους και υπέροχους ανθρώπινους χαρακτήρες.
Ο Ευριπίδης, αναλύει την ανθρώπινη φύση, τα ενστικτά της, τα πάθη της, τα κίνητρά της, με ρεαλισμό. Αμφιβάλλει, ανησυχεί, αναρρωτιέται για τα πάντα, χωρίς να υμνεί το αλάθητο των θεών και των παλαιών ηθικών αξιών.
Από τα 90 έργα που έγραψε, έχουν σωθεί μόνο με τίτλους τα 81 και από αυτά υπάρχουν ακέραια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου